De verhalen in Kroondomein zijn zeer divers. Zo wordt in ‘Briefjes’ op onderkoelde wijze verslag gedaan van de aversie van een jonge onderwijzeres tegen haar beroep, terwijl de sfeer van het titel verhaal, waarin een schrijver zijn vrouw overmatig bejubelt, nog het beste als baldadig kan worden omschreven. Dat Zwagermans figuren vaak gefascineerd zijn door het gesproken en geschreven woord blijkt uit verhalen als ‘Oudenier haakt in’ en ‘Een gelukkige poging’. Kroondomein, Joost Zwagermans eerste verhalenbundel, is ironisch, lyrisch, en wordt gekenmerkt door een even lichte toon die zijn debuutroman De houdgreep zo deed opvallen.
